Pani dyrektor Małgorzata Andersz serdecznie powitała zebranych w auli na inauguracji nowego roku szkolnego uczniów, nauczycieli i gości, jednocześnie (za Ignacym Krasickim) przypominając:
„Minęły czasy szczęśliwej prostoty, trzeba się uczyć, upłynął wiek złoty!”
Cóż, następny „wiek złoty” już za dziesięć miesięcy, ale przedtem musimy solidnie popracować, aby podtrzymać dobrą tradycję osiągania świetnych wyników egzaminów maturalnych. Wszyscy obecni na uroczystości mogli zobaczyć wyniki matury 2015 i usłyszeć objaśnienia Pani Dyrektor. Świetnie! A może w przyszłym roku będzie jeszcze lepiej?
Dyrektor Andersz przypomniała tak bogatą ofertę zajęć dodatkowych ( niektóre z nich organizowane są we współpracy z uczelniami wyższymi), że każdy powinien znaleźć coś zgodnego ze swoimi zainteresowaniami – wystarczy być ciekawym świata. „Co umysł ludzki potrafi wymyślić i w co uwierzy, tego potrafi dokonać” – słowami amerykańskiego pisarza Napoleona Hilla zachęcała do aktywności intelektualnej i podejmowania wyzwań. Pani Dyrektor zwróciła jednak uwagę, że szkoła to nie tylko praca, ale także rozrywka i okazja do poznania nowych ludzi. Korzystajcie z wszystkich możliwości, jakie nasza szkoła wam daje, drodzy uczniowie!
1 września w Polsce to nie tylko początek nowego roku szkolnego, to także rocznica ataku hitlerowskich Niemiec na nasz kraj, czyli wybuchu II wojny światowej. Uczciliśmy ją minutą ciszy, a młodzież złożyła wiązankę pod tablicą pamiątkową ku czci pomordowanych profesorów.
Kilkuletnim już zwyczajem szkoły jest wykład inauguracyjny. Tym razem był to wykład zatytułowany „Sport a polityka. Wybrane zagadnienia” wygłoszony przez dra Adama Barabasza z Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM w Poznaniu. Co ma sport wspólnego z polityką? Jak się dowiedzieliśmy – ma. I to niemało. Dr Barabasz zaczął od olimpiady w Berlinie w 1936 roku, którą hitlerowskie Niemcy wykorzystały do promowania nasizmu i demonstrowania rzekomej wyższości rasy aryjskiej. Jeszcze dziś można obejrzeć propagandowy film Leni Riesenstahl „Olympia” (https://www.youtube.com/watch?v=yDzX81vACRI) .
Innym przykładem wykorzystania igrzysk olimpijskich była masakra podczas olimpiady w Monachium w 1972 roku, kiedy palestyńscy terroryści z organizacji „Czarny wrzesień” zamordowali 11 izraelskich sportowców i niemieckiego policjanta. Okazuje się, że nawet piłka nożna może być „polityczna”. Przed ustanowieniem w Iranie republiki islamskiej ówczesny szach Reza Pahlavi promował ten sport jako element kultury zachodniej, którą chętnie w swoim kraju widział. Jednak w 1979 roku w Iranie miała miejsce rewolucja islamska i po objęciu władzy przez ajatollaha Chomeiniego futbol został zakazany w ramach walki z wszystkim, co kojarzy się z Zachodem. Na szczęście zakaz po kilku latach zniesiono.
„Wyścig pokoju” to następny dowód na związek sportu z polityką. Ten odbywający się w latach 1948-1989 wyścig kolarski miał na celu pokazanie państwom „kapitalistycznym” zdobyczy socjalizmu, np. stadionów (tak, tak, to wtedy był powód do dumy). Reżimy komunistyczne potrzebowały bowiem bohaterów, aby odwrócić uwagę ludu od problemów związanych z życiem codziennym.
Dr Adam Barabasz mówił jeszcze o sytuacji w Kraju Basków (Hiszpania), gdzie wykorzystuje się klub piłkarski Athletic Bilbao do walki o odłączenie się prowincji od Hiszpanii oraz olimpiadę w Pekinie w 2008 roku, która okazała się sukcesem propagandowy Chin – kraju oskarżanego o nieprzestrzeganie praw człowieka.
Jak widać, sport i polityka (zbyt często) na jednym wózku jadą. Przykładów znalazłoby się więcej, jak choćby zbojkotowana przez kraje zachodnie z powodu interwencji ZSRR w Afganistanie olimpiada w Moskwie w 1980 roku ze słynnym „gestem Kozakiewicza”, czy następna olimpiada w Los Angeles (1984), tym razem zbojkotowana przez kraje komunistyczne, ale wtedy wykład musiałby trwać o wiele dłużej. Wykładowca chciał po prostu przy pomocy kliku przykładów pokazać, jak rzeczy się mają na styku sportu z politykąi i cel osiągnął.
Cóż, początek roku szkolnego 2015/2016 mamy za sobą. Teraz czas na zwyczajną, systematyczną pracę (bez obijania się), abyśmy z satysfakcją po wypełnieniu obowiązków i osobistych sukcesach z radością powitali następny „wiek złoty”.
Urszula Iwaszczuk
zdjęcia: Robert Padurek
