Wyobraźcie sobie: Polacy, Niemcy i Żydzi w jednej grupie, bez uprzedzeń poznają historię Izraela i uświadamiają sobie, że mają w istocie wspólne korzenie religijno-kulturowe. A przewodnik, pan Shmulik Lahar, ma naprawdę ogromną wiedzę i potrafi ciekawie (i dużo) opowiadać. Zaczęliśmy od dawnego portu, przeszliśmy pod meczet, do którego wpuszczono tylko chłopców, bo dziewczyny nie były całkowicie okryte (chłopcy mogli być w dowolnym ubiorze). Pamiętacie, co pisałam o równouprawnieniu wczoraj? No, w islamie raczej nie znajdziemy tych klimatów! Potem zwiedziliśmy kościół Św. Piotra, gdzie akurat odprawiana była msza w języku francuskim dla pielgrzymów z Afryki i przeszliśmy malowniczą uliczką zwaną drogą Zodiaku, przy której siedzibę ma nuncjatura (ambasada) Watykanu. Przy wejściu do ambasady znajduje się skrzynka na listy, do której każdy może wrzucić swój list do papieża. Zatrzymaliśmy się też przy bardzo ciekawym drzewie cytrusowym zawieszonym w ogromnej glinianej donicy nad powierzchnią gruntu. Według pana Shmulika drzewo to, które wyrosło z ziarna, symbolizuje los narodu żydowskiego, który nie mógł nigdzie się „ukorzenić”, a przecież każdy naród potrzebuje ziemi. Bardzo kształcąca wycieczka w wielokulturowym towarzystwie prowadzona po angielsku, oczywiście.
Popołudnie i wieczór spędzamy z rodzinami goszczącym. Z zasłyszanych informacji wnioskuję, że szykują się pewne wycieczki i imprezki. Jutro szabat, czyli cotygodniowe święto rodzinne. Ciekawe, jakie to święto zrobi wrażenie na naszych uczniach.
PS Hura! 100% bagażu odzyskane! Wczoraj o 23.30 kurier dostarczył dwie zaginione walizki do domu pana Shmulika, co uszczęśliwiło właścicielki.
Urszula Iwaszczuk
