Była to już druga tego typu wymiana zapoczątkowana w ubiegłym roku podpisaniem porozumienia między naszą szkołą a stowarzyszeniem „I & EYE” z Tel Awiwu.
Goście mieli okazję poznać szkołę, min. uczestniczyli w lekcjach, zwiedzali budynek i otoczenie. Mieliśmy też w szkole wspólne zajęcia, podczas których my zaprezentowaliśmy Polskę, a oni nam Izrael. Podczas zajęć mieliśmy okazję spotkać się z panem burmistrzem Michałem Jurgą, który wyraził swoje ogromne zadowolenie z tego rodzaju spotkań młodzieży, dzięki którym najłatwiej pokonać negatywne stereotypy. Był też wspólny lunch w stołówce szkolnej.
Przygotowaliśmy dla gości wiele atrakcji: zwiedzanie dawnej wieży ciśnień z obserwatorium astronomicznym i ścianą wspinaczkową (wielka frajda!), wycieczkę do Warszawy, gdzie zwiedziliśmy Łazienki, Muzeum Historii Żydów Polskich „Polin”, Umschlagplatz, Stare Miasto i wiele innych ciekawych miejsc. Stolica zrobiła na gościach ogromne wrażenie. Po drodze zatrzymaliśmy się w Łodzi, aby przejść się najbardziej znaną tam ulicą Piotrkowską i wpaść na chwilę do centrum handlowego „Manufaktura”. W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się w Muzeum Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli. To jeszcze nie koniec – była też wycieczka do Poznania. Nie spodziewaliśmy się, że młodzież izraelską tak bardzo zainteresuje zwiedzanie Katedry i szczegóły związane z 1050. rocznicą Chrztu Polski. Kiedy byliśmy na Starym Rynku i o 12.00 koziołki zaczęły „trykanie”, goście zaczęli spontanicznie zagrzewać je do walki (nie wiem, któremu koziołkowi kibicowali). Oczywiście, musieliśmy pójść do Starego Browaru (Izraelczycy kochają zakupy w Polsce!). Wizyta w Jarogniewicach miała inny charakter. Ponieważ zobowiązaliśmy się do sprawowania opieki nad pomnikiem upamiętniającym zamordowanych przez nazistów podczas II wojny światowej osób chorych psychicznie ( w tym Żydów), najpierw wysłuchaliśmy historii tego miejsca, którą przedstawiła p. prof. Róża Tomczak i pan Szyguła (ojciec Aarona – uczestnika wymiany), następnie umyliśmy pomnik i zapaliliśmy znicz, po czym izraelscy goście odmówili modlitwę po hebrajsku. Sobotnią wycieczkę do Osiecznej na świętojańskie wianki zepsuła nam burza z piorunami i potężną ulewą. Myśleliśmy, że to katastrofa, a tymczasem Izraelczycy byli zachwyceni – nigdy nie widzieli takiego zjawiska przyrodniczego!
W czasie wolnym gospodarze pokazywali gościom powiat kościański: Racot, Dębiec, Lubiń, Cichowo i wiele innych miejsc oraz spotykali się wszyscy razem na prywatnych imprezach. Jednak czas nieubłaganie płynął i trzeba było zrobić podsumowanie (jak to się mądrze mówi „ewaluację”), co odbyło się w „Nenufarze”. Wyniki pracy zespołowej, czyli przygotowanie plakatów w odpowiedzi na następujące pytania:
1) Jak wyobrażałem / wyobrażałam sobie Polskę / Izrael przed spotkaniem? Co myślę o Polsce / Izraelu teraz?
2) Jak wygląda moje życie codzienne – szkoła, zainteresowania, czas wolny, plany na przyszłość?
pokazały, że funkcjonują jeszcze pewne negatywne stereotypy, które po kilku dniach przebywania z sobą zostały rozwiane (Pan Burmistrz miał całkowitą rację!). Poza tym okazało się, że wcale nie różnimy się od siebie. I tak trzymać! W „Nenufarze” był też grill, sałatki przygotowane w domu i przepłynięcie tratwą pod licznymi mostkami pod dowództwem kapitana – Agaty Stachowiak (uczestniczki wymiany). Wysłuchaliśmy też mini koncertu w wykonaniu Eden Bondarchuk (śpiew) i Tomka Kiljańczyka (gitara). Co za wspaniałe duo!
Wtorek 28 czerwca okazał się bardzo smutnym dniem – goście odjeżdżali do domu, czemu towarzyszyły niekończące się uściski i łzy (nie tylko dziewcząt). „Dlaczego tak krótko?”, „Nie odjeżdżajcie!”, „Ja nie chcę wracać!” – to po angielsku słyszeliśmy z wielu ust. Jakoś wytrzymamy do 1. Listopada, kiedy to my pojedziemy do Izraela.
Projekt nie mógłby zostać zrealizowany, gdyby nie wspaniali Rodzice, fundusze z Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz wsparcie finansowe Starostwa Powiatowego w Kościanie. Wszystkim z całego serca dziękujemy!
Urszula Iwaszczuk
